Miasto partnerskie

W 2006 roku miasto Zawidów i niemiecka gmina Bernstadt auf dem Eigen podpisały umowę partnerską o współpracy edukacyjnej, sportowej, gospodarczej i społecznej. Obie gminy zobowiązały się rozwijać wzajemne relacje ze szczególnym uwzględnieniem spotkań młodzieży i nauczycieli szkół, towarzystw, organizacji społecznych i państwowych oraz prywatnych podmiotów działających w sferze ekonomicznej.

 

 

 

 

Herb miasta Bernstadt a.d. Eigen

Honorowi Obywatele Miasta Zawidów - Persona gratissima

Honorowi Obywatele Miasta Zawidów

persona

Osoba Najmilsza
Nadanie tytułu "Honorowego Obywatela Miasta Zawidów" jest najważniejszą formą uznania indywidualnych zasług Obywateli dla miasta, jego rozwoju, ratowania pamiątek kultury narodowej, popularyzacji wiedzy o Mieście i jego historii oraz innych dziedzin życia publicznego.

Tytuł "Honorowego Obywatela Miasta Zawidów" nadaje Rada Miejska w Zawidowie.

gawlik holubiczko   kozlowska margas pmargas

Ksiądz Prałat Stanisław Gawlik

(ur. 1932)

Honorowy Obywatel Miasta

od 4 czerwca 2001 r.                    

Stefan Hołubiczko

(ur. 1928 - zm. 2009)

Honorowy Obywatel Miasta

od 25 listopada 2009 r.             

 

Jadwiga Kozłowska

(ur. 1942 - zm. 2010)

Honorowy Obywatel Miasta

od 25 października 2010 r. 

Marianna Ernestyna Margas

(ur. 1920 - zm. 2010)

Honorowy Obywatel Miasta

od 24 stycznia 2011 r.           

Władysław Margas

(ur.1910 - zm. 1996)

Honorowy Obywatel Miasta

od 24 stycznia 2011 r.

gajer    zuk fota szarośco    

Karol Gajer

(ur.1912 - zm. 1977)

Honorowy Obywatel Miasta

od 1 marca 2012 r.

Józef Sontowski

(ur.1939 - zm. 2012)

Honorowy Obywatel Miasta

od 27 września 2012 r.

 

Stanisław Żuk

(ur.1954 )

Honorowy Obywatel Miasta

od 21 marca 2013 r.

   

 

Kalendarium Miejskie

 

Ważniejsze wydarzenia w dziejach Zawidowa

 

1100r.
Na wzgórzu zwanym Górą Michała powstaje najstarszy kościół na Górnych Łużycach. Dzisiaj na jego miejscu usytuowany jest neogotycki kościół katolicki pod wezwaniem św. Józefa Robotnika.

 

 

 

1188r.
Jedna z pierwszych pisanych wzmianek o Zawidowie, odnaleziona w dokumencie biskupa miśnieńskiego Marcina. Dzięki niej wiadomo, że Zawidów stanowił wówczas główny ośrodek włości biskupów miśnieńskich znajdujący się pomiędzy Nysą Łużycką a Kwisą. Rezydowali tutaj wójtowie lub starostwie, a także arcyprezbiter zawidowski. Dokument podaje także informację o przynależności miejscowego grodu do krainy zwanej Zagozdem, czyli Zalesiem.

1255r.
Prawdopodobna data nadania miastu praw miejskich. Wielu badaczy czasu lokacji dopatruje się w latach 1253-1278, przy czym bardziej prawdopodobne są lata 50. Dokument lokacyjny miał wystawić król Czech Przemysł Otokar II, który w 1255 roku nadał prawa miejskie Żytawie (Zittau). Zarówno Żytawa jaki Zawidów zostały rozplanowane podobnie, niewykluczone zatem, że oba miasta powstały niemal równocześnie.

1278r.
Król czeski Otokar II sprzedaje miasto Rulkowi von Biberstein, co zapoczątkuje wielowiekowe związki miasta z Frydlantem (państwo Frydlant- Zawidów). Związek terytorialny i polityczny Frydlant-Zawidów przerwie wojna trzydziestoletnia.

1380r.
W pobliżu rynku mieszkańcy wznoszą niewielki kościółek,  filię kościoła pw. św. Michała Archanioła, wybudowanego na początku XII w. na Wzgórzu Michała. Zniszczony podczas wojen husyckich.

1397r.
W tych czasach potwierdza się istnienie szkoły elementarnej, w której uczono pisania i liczenia.

1427r.
Podczas najazdu Husytów spłonęły budowle sakralne, m.in. okazały kościół pw. Michała Archanioła, zlokalizowany na Wzgórzu Michała.

1467r.
Mieszkańcy odbudowują kościół przy rynku i czynią go głównym miejscem kultu. Kościół parafialny obejmował 5 miejscowości.

 

1534-1551r.
Lata kształtowania się herbu miasta, który ostatecznie przetrwał do czasów nam współczesnych. Na herbie widnieje mur z blankami, a na nim tarcza z porożem jelenim (takim znakiem pieczętowali się Bibersteinowie). Poza Zawidowem na polskich Górnych Łużycach nie ma żadnego innego miasta posiadającego w herbie godło tego magnackiego rodu. W herbie zawidowskim umieszczona została ponadto postać Michała Archanioła - patrona działających tutaj w przeszłości misjonarzy.

15 maja 1427r.
Miasto płonie w trakcie pochodu husytów na Lubań.

9 września 1469r.
Miejscowość zostaje spalona przez Henryka Podiebradowicza, syna króla Jerzego, który na czele sześciotysięcznego oddziału plądrował Łużyce.

XV wiek
Wiek zawiązywania się w mieście najstarszych organizacji cechowych (kowali, sukienników, piekarzy).

1418r.
W tym roku ostatecznie ukształtowała się nazwa miasta Seidenberg, która ulegała różnym modyfikacjom od 1341 roku. Wariant Seidenberg zachował się do 1945 roku.

1423r.
Kowale zakładają w Zawidowie pierwszą korporację cechową.

1463r.
W mieście powstaje cech sukienników. Cztery lata później sukiennicy otrzymują swoje statuty. 1552
Miasto otrzymuje prawo wolnego handlu solą.

1592r.
Zawidowianie otrzymują przywilej wolnej sprzedaży piwa.

1489r.
Swój cech zatwierdzają piekarze.

1465r.
W źródłach poświadcza się istnienie urzędu sędziego miejskiego.

1500r.
Około tego roku wzniesiono na środku rynku Ratusz Miejski.

1526 - W dokumentach poświacza się istnienie Sądu Miejskiego.

1534r.
W Zawidowie zaczyna obowiązywać protestantyzm.

1536r.
Wzmiankowany jest cech szewców, cieszący się w całej okolicy opinią doskonałych rękodzielników. Za młodu terminował tutaj Jakub Boehme, znany później filozof i mistyk.

1544r.
Na mocy dekretu Decisio Fardynandi Zawidów oficjalnie włączono do Górnych Łużyc.

 

 

1575r.
W Starym Zawidowie urodził sie Jakub Boehme, znany niemiecki mistyk, filozof, wizjoner, teozof.

 

1558r.
Państwo Frydlant-Zawidów przechodzi w ręce barona Friedricha von Redern.

 

 1590r.
Niewielki kościółek luterański (przy rynku) pw. Najświętszej Marii Panny zostaje poszerzony i dobudowana do niego wieża. W 1776 nastąpiła dalsza rozbudowa kościoła. Kościół ten posiadał 3 dzwony z XVI, XVII i XVIII wieku.

 

 

 

 

Schyłek średniowiecza (XVI-XVII w.)
W Kocim Potoku licznie odławiane są perłoródki rzeczne, gatunek małża słodkowodnego, który wytwarzał perły. W okolicy Zawidowa działają także szlifiernie obrabiające perły zebrane w Zawidowie, Miłoszowie, Pobiednej i Leluchowie.

1606r.
W mieście powstaje pierwszy budynek szkolny.

 

1635r., 1640r., 1643r.
Miasto nękają pożary, przemarsze i grabieże wojsk austriackich.

1630r.
Elektor saski, Jan Jerzy I przekazuje Zawidów w lenno Krystianowi von Nositz.

1694r.
Państwo stanowe Zawidów staje się własnością rodu von Einsiedel.

XVII-XVIII wiek
Zawidów, obok Zgorzelca, staje się najważniejszym ośrodkiem sukienniczym na Górnych Łużycach.

1658r.
Data założenia w Zawidowie pierwszej apteki.

1698r.
W mieście powstaje szkoła dla głuchoniemych, jedna z pierwszych w Niemczech.

1738r. - 1846r.
Lata funkcjonowania szpitala przy ul. Zgorzeleckiej, ufundowanego przez właścicieli posiadłości.

1758r.
Zawidów opanowany zostaje przez wojska pruskie.

29.maja 1769r.

W mieście wybucha pożar. Pastą płomieni pada 170 domów, 40 domów z przywilejem warzenia piwa, ratusz oraz plebania.

1770r.
W mieście powstaje Stowarzyszenie Piwiarzy. Przywilej warzenia piwa posiadało 48 domów.

 1771r.

W środkowej części Rynku Miejksiego odbudowano Ratusz.

1776r.-1778r.
Lata rozbudowy kościoła luterańskiego pw. Najświętszej Marii Panny. W kościele zainstalowano 1200 miejsc siedzących. Tym samym staje się on największą budowlą sakralną na Górnych Łużycach.

1834r.
Wybucha kolejny pożar, który prawie doszczętnie niszczy miasto

1813r.
Trwające wojny napoleońskie, a zwłaszcza kampania saska, nie były łaskawe dla miasta. Obliczono, że w tym roku w Zawidowie stacjonowało 69 generałów, 1389 oficerów, 9505 podoficerów, 29 059 szeregowców,
a ciężar poniesiony przez miasto osiągnął niebagatelną kwotę 22 255 talarów.

1815r.
W tym roku Zawidów zamieszkiwało 1000-1100 osób.

1816r.
W miejscu obecnego dworca kolejowego założono w mieście pierwszą cegielnię.

XIX wiek
W połowie XIX wieku w mieście pojawiły się pierwsze prądy industrializacyjne, które zapoczątkowały upadek tradycyjnego rzemiosła.

 

1835r.-1860r.

W latach 1835- 1860 miasto odbudowywało sie ze zniszczeń po wielkich pożarach z 1834, 1838 i 1839 roku w granicach dawnego układu przestrzennego. W sylwetce miasta zabrakło jednej dominanty wysokościowej jaką była sygnatura ratusza. Ratusza nie odbudowano na dawnym miejscu tzw. na środku placu targowego, lecz usytuowano go w południowo - zachodniej pierzei rynku, przy wylocie ulicy Szerokiej do Placu Zwyciestwa.

 

 

1848r.-1849r.
J. G. Maue zakłada w mieście pierwszą manufakturę - przędzalnię i wykańczalnię.

 

1862r.
Manufakturę J. G. Maue przejmują jego synowie, Wilhelm i Fritz. W latach 1906-1907 nastąpiła dalsza rozbudowa zakładu. Założono nowoczesną instalację kotłową oraz motor Diesla. W latach 1944 zakład przestawił się na produkcję zbrojeniową. W okresie międzywojennym firma zatrudniała od 330 do 350 osób.

 

 

Lata 60. XIX wieku
W tych latach powstał w Zawidowie drugi ważny zakład tekstylny - firma Mullera + Co. Produkowano w nim jedwab i pół jedwab oraz specjalne artykuły o nazwie "Gloria", stanowiącej mieszaninę jedwabiu i wełny czesankowej. W 1927 roku zakład dysponował 1500 krosnami tkackimi i dawał pracę 1000 ludzi. W 1931 roku zakład ogłasza upadłość.

 

 

1875r.
W mieście zostaje poprowadzona linia kolejowa (Zgorzelec-Zawidów-Frydlant-Praga).

14.06.1880r.

Miasto nawiedziła największa w historii powódź. Zalana została cała dolna część miasta.

 

7 stycznia 1893r.
W Zawidowie ustanowiono parafię rzymsko-katolicką.

24.10.1894r.
Na Wzgórzu Michała wzniesiono fundamenty pod budowę neogotyckiego kościoła katolickiego pod wezwaniem św. Józefa Robotnika. 27 maja 1895 położono kamień węgielny. W 1896 ukończono budowę świątyni. 19 lipca 1897 roku świątynię poświęcił fundator kardynał Kopp.

 

 

1893r.
Przy dzisiejszej ulicy M.C. Skłodowskiej wybudowano nowy budynek z przeznaczeniem na szpital.

1898r.

Data budowy nowej szkoły przy ulicy Szkolnej w Zawidowie, którą przebudowano w okresie międzywojennym. Starsze budynki mieściły się przy ulicy Kościelnej i spłonęły w czasie plagi pożarów w latach 1769-1834.

1901r.

W tym roku wytyczono ul. Szkolną, na której po jednej stronie wybudowano wille, a po drugiej stronie ulicy wzniesiono budynki szkolne.

1903r.
Radca handlowy Franz funduje przedszkole.

 

 

 

1906r.
W tym roku powstaje urząd celny przy ulicy Niepodległości.

1909r.
Przy kościele katolickim mieszkańcy dobudowują plebanię, a w latach 1913-1914 szkołę katolicką.

 

 

 

1910r.
W całym mieście założono wodociągi i kanalizację, a pomiędzy rokiem 1910-1914 wybrukowano Rynek Miejski.

1912r.
Działalność rekreacyjną rozpoczyna restauracja poniżej Góry Zamkowej, w tym roku założono tam również stawy.

1914r.
- Elektryfikacja miasta.

- Budowa łaźni miejskiej z basenem i stadionu miejskiego.

- Na bazie istniejącej cegielni, przy dworcu kolejowym, powstaje Tonwerke. Po przebudowie cegielni w 1919 roku roczny przerób zakładu wynosił 7 mln ton cegieł i dachówki. Cegielnia cieszyła się renomą w całej Europie. W latach 20. XX wieku król Jugosławii Aleksander zamówił w zawidowskiej cegielni dachówkę na pokrycie dachu swojej rezydencji pod Belgradem. Cegielna spłonęła w 1947 roku.

1914r.-1922r.
W sąsiedztwie kościoła parafialnego pw. św. Józefa Robotnika mieszkańcy dobudowują dom zakonny.

1915r.
W tym roku urodziła się Irena Trojanek Szmidtowa, zawidowska poetka, której wiersze śpiewały największe gwiazdy polskiej estrady Łucja Prus, Ewa Demarczyk.

1926r.
Po pierwszej wojnie światowej szkoła w Zawidowie była sześciostopniowa, posiadała 7 klas lekcyjnych i  7. ewangelickich nauczycieli.

1928r.
Jednej z ulic Berlina nadano nazwę Seidenberger Strasse. Nazwa ulicy funkcjonuje do chwili obecnej.

20.09.1938r.
Prowokacja zawidowska. Tego dnia uzbrojony odział Niemów sudeckich przypuścił szturm na czechosłowacki oddział celny w Habarticach. Propaganda hitlerowska ogłosiła, że wojska czeskie zaatakowały Zawidów. Tymczasem żaden Czech z bronią nie przekroczył granicy. Zajścia graniczne w Habarticach posłużył za jeden z pretekstów do bezprawnej aneksji północnych Czech.

1945r.
Na polecenie Władysława Margasa, oficera II Armii LWP,  miejscowy robotnik z Niemiec przemalowuje granitowe słupy graniczne. Historyczne "P" na granicy Zawidowa i czechosłowackich Habartic pojawia się jeszcze latem 1945 r.

W mieście funkcjonują: fabryka włókiennicza, fabryka narzędzi rolniczych, fabryka wyrobów drucianych, tkalnia ze szwalnią wyrobów jedwabnych, cegielnia.

 

 

1945r.-1964r.
Urząd proboszcza w parafii zawidowskiej sprawowali: Marian Hamerski, Józef Mastaj, Mieczysław Kmita, Stanisław Kotowski. Od 1964 Stanisław Gawlik.

9.05.1945r.
Zawidów opanowują wojska radzieckie 52 Armii. Po włączeniu do państwa polskiego Zawidów traci statut miasta.

Czerwiec 1945r.
- W tym roku rozpoczyna działalność zakład włókienniczy podporządkowany Zjednoczeniu Przemysłu Wełnianego w Jeleniej Górze. W późniejszych latach fabryka otrzyma nazwę "Państwowe Zakłady Przemysłu Wełnianego nr 21 w Zawidowie". Okres największej prosperity w dziejach zawidowskiej "Wełnianki" przypada na lata 60'. Fabryka zatrudnia wówczas nawet 1100 osób.

- Władysław Margas i Maksymilian Twardowski uruchamiają nauczania w szkole podstawowej.

5.12.1945r.
Wybory do pierwszej w mieście Rady Narodowej.

9.12.1945r.
W sali koncertowej Zarządu Zawidowa ukonstytuowano Spółdzielnię Samopomocy Chłopskiej.

1946r.
Funkcje burmistrza sprawuje Ksawery Brylski, wkrótce zarząd nad miastem przejmuje S. Kowalski, osadnik wojskowy z pobliskiej wsi.

-Z połączenia dwóch lokalnych klubów "Włókniarza" i "Stali Zawidów" powstaje Klub Sportowy "Piast Zawidów".

19.01.1946r.
Otwarcie świetlicy pracowniczej przy Państwowej Fabryce Wyrobów Wełnianych, która służyła pracownikom do połowy lat 70-tych (dziś ulica Niepodległości).

 

 

1947r.-1952r.
Funkcję dyrektora  Zjednoczonych Zakładów Przemysłu Wełnianego w Zawidowie pełni Karol Gajer. Zakład zyskuje opinię najprężniej działającego przedsiębiorstwa pod szyldem Zjednoczonego Przemysłu Wełnianego w Łodzi. 

1.04.1948r.
Otwarcie Ośrodka Zdrowia przy ulicy Zgorzeleckiej 47, który dysponował najnowocześniejszym sprzętem w powiecie.

Luty 1949
Przy Ośrodku Zdrowia powstaje izba porodowa z 10 łóżkami. Przyjęto wówczas 178 porodów.

1953-1956r.
Swoją działalność rozwija Fabryka Maszyn Budowlanych ZREMB. W latach 70. przestawia się na produkcję budowlaną. Wytwarzany asortyment, przenośniki i dźwigarki, znajduje nabywców wśród największych polskich zakładów przemysłowych. Swoje wyroby firma eksportuje także do 25 krajów świata, w tym do Brazylii, Egiptu, Indii, Wielkiej Brytanii, Turcji.

1959r.
- Przy zakładzie włókienniczym powstaje Zasadnicza Szkoła Włókiennicza, mająca zapewnić wykwalifikowanych tkaczy.

- W tym roku miasto posiada 83 numery telefonów.

1.09.1960r.
- Działalność zainaugurowała Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla pracujących przy Fabryce Maszyn Budowlanych ZREMB. Naukę rozpoczęło 17. uczniów.

1960r.
Dyrektorem zawidowskiej "Wełnianki" zostaje Stanisław Rejniak, a dyrektorem technicznym Karol Gajer.

1966r.-1968r.
Budowa pierwszych w mieście wielorodzinnych bloków mieszkalnych przy ulicy Zgorzeleckiej. W blokach zakładowych zamieszkali pracownicy Fabryki Maszyn i Zawidowskich Zakładów Przemysłu Wełnianego. Inicjatorem przedsięwzięcia jest ówczesny zastępca dyrektora ds. technicznych zawidowskiej "Wełnianki", pan Karol Gajer.

 

 

1968r.-1983r.
Wyroby ze znakiem Zremb-Zawidów znajdują odbiorców w 25 krajach świata. Pierwszym dyrektorem zakładu był Oczwetko, dyrektorem technicznym Leopold Przybylski.

1.01.1969r.
Miasto odzyskuje prawa miejskie utracone po II wojnie światowej.

 

Lata 70. XX wieku
Rozbiórka kościoła luterańskiego pw. Najświętszej Marii Panny. Z okazałej budowli pozostaje tylko wieża, dobudowana w XVIII w.

1970r.
- Czynem społecznym powstaje pierwsza w mieście sala sportowa przy Szkole Podstawowej, której nadano imię Bolesława Chrobrego.

 

 

- Uroczyste otwarcie Zakładowego Domu Kultury "Metalowiec", który powstał w latach 50. z inicjatywy dyrekcji i Rady Robotniczej Fabryki Maszyn Budowlanych ZREMB. Całość prac adaptacyjnych wykonała załoga.

Styczeń 1974r.

Powstanie Przedszkola Publicznego w Zawidowie

1971r.-1974r.
Zasadniczą Szkołę Zawodową i Technikum Mechaniczne kończy 210 absolwentów.

 

1976r.
Roczna produkcja tkanin w zawidowskiej "Wełniance" przekroczyła 2259 tyś. metrów, co było najwyższym osiągnięciem w 30-letniej historii przedsiębiorstwa. Pierwszym dyrektorem naczelnym był Moyzel, zaś dyrektorem technicznym Lorenc.

1975r.-1981r.
Zakładowy Dom Kultury przy ulicy Zgorzeleckiej pełni funkcję Zawidowskiego Ośrodka Kultury.

1975r.
Zakończono budowę dworca PKS.

9.05.1975r.
Na Placu Zwycięstwa odsłonięto obelisk, poświęcony XXX-tej rocznicy zwycięstwa nad faszyzmem.

17.01.1977r. - 15.12.1981r.
Miastem administruje naczelnik Elżbieta Derecka.

1982r.
Naczelnikiem miasta zostaje Bogdan Gursztyn.

1983r. - 1988r.
Funkcje naczelnika miasta sprawuje Henryk Grześków.

1.08.1988r. - 13.07.1994r.
Eugeniusz Dudzik, sekretarz miasta, od 17 czerwca 1990 roku do dnia 13 lipca 1994 roku - burmistrz miasta.

22 lipca 1985r.
Powstaje Zespół Ludowy Jarzębina, pod kierownictwem pani Reginy Sobotka.

Lata 90. XX wieku
Zawidowskie Zakłady Przemysłu Wełnianego ulegają likwidacji.

13.07.1994  9.10.1995
Urząd burmistrza miasta pełni Stanisław Słowiński. Od 10 października 1995 roku do dnia 19 października 1995 roku p.o. burmistrza miasta.

 

1995r.
- Prywatyzacja Fabryki Maszyn Budowlanych ZREMB.

- Przejście graniczne Zawidów - Habartice znajduje nową lokalizację. Z ulicy Niepodległości przeniesione zostaje na ulicę Zgorzelecką. Przy tej ulicy będzie funkcjonowało do 21 grudnia 2007 roku.

8.11.1995r.-18.11.2002r.
Zawidowem administruje burmistrz Barbara Czulak.

1.09.1997r.
Przy Zasadniczej Szkole Zawodowej rozpoczyna działalność Szkoła dla Dorosłych z dwoma klasami Średniego Studium Zawodowego o profilu społeczno-prawnym i jedną klasą Technikum Samochodowego
i Mechanicznego.

1.01.1998r.
Przekształcenie Miejskiej Biblioteki Publicznej i Domu Kultury w nową instytucję Ośrodek Kultury.

1.09.1998r.
Zasadnicza Szkoła Zawodowa przy Fabryce Maszyn Budowlanych ZREMB kończy działalność edukacyjną.

1.09.1999r.
W związku z reformą systemu oświaty Szkoła Podstawowa w Zawidowie została przekształcona na sześcioletnią Szkołę Podstawową i trzyletnie Gimnazjum.

Marzec 1998r.
Ukazuje się pierwszy egzemplarz Gazety Zawidowskiej.

2000r.
W mieście powstają trzy Wspólnoty Mieszkaniowe, przy ulicy Zgorzeleckiej "Pod Kasztanem", przy ulicy Broniewskiego "Pod Modrzewiem" oraz przy ul. Nadleśnej "Nad lasem".

4.06.2001r.
Rada Miejska w Zawidowie nadaje godność Honorowego Obywatela Miasta Zawidów wieloletniemu proboszczowi parafii zawidowskiej, księdzu Stanisławowi Gawlikowi.

2001r.
Renowacja wieży kościoła ewangelickiego.

 

2002r.
- Burmistrzem Zawidowa zostaje Józef Sontowski.

- W mieście zawiązuje się Stowarzyszenie Miłośników Zawidowa.

2005r.
- Po wdrożeniu akcji "Likwidacja bezrobocia" zatrudnienie w Czechach znalazło 345 mieszkańców Zawidowa.

- Park Miejski otrzymuje imię sławnego niemieckiego filozofa, Jakuba Boehme.

 

 

 18.06.2003r.

W wieku 24 lat Sekretarzem Miasta zostaje Marcin Rogacki. To najmłodsza osoba w Polsce pełniąca funkcję sekretarza.

24.06.2006r.

Otwarcie nowoczesnej oczyszczalni ścieków dla trzech gmin. Pierwsza miejska inwestycja, która uzyskała dofinansowanie unijne.

2006-2010r.
Józef Sontowski ponownie zostaje wybrany burmistrzem Zawidowa, rozpoczyna się kadencja 2006-2010.

 
2006r.
Zawidów zostaje wyróżniony po raz pierwszy w prestiżowym ogólnopolskim konkursie Gmina Fair Play,  Certyfikowana Lokalizacja Inwestycji.
 
 
- Podpisanie umowy partnerskiej pomiędzy Miastem Zawidów i niemiecką gminą Bernstadt auf dem Eigen.
 
 
- Zawidów otrzymuje nagrodę gospodarczą Hit 2006 w kategorii ekologia za budowę nowoczesnej oczyszczalni ścieków.
 
2006-2010r.
Na realizację inwestycji w latach 2006-2010 gmina wyda 11 mln złotych i pozyska ze źródeł innych niż własne 7,5 mln złotych.
 

5.08.2008r.

Pierwsza edycja międzynarodowych Teatrów Ulicznych Via Thea.

 


2007r.
Otwarcie nowoczesnego Zakładu Uzdatniania Wody, drugiej inwestycji infrastrukturalnej zrealizowanej za pieniądze unijne.

 

20/21.12.2007r.
Historyczne wydarzenie. Wejście Polski do Strefy Schengen. Przejście graniczne Zawidów- Habartice przestaje istnieć.

26 marca 2008r.

Neogotycki Kościół Katolicki w Zawidowie wpisano do rejestru zabytków.

2008r.
W mieście postaje kompleks boisk wielofunkcyjnych "Orlik".

W uroczystości otwarcia udział wzięli: Wicemarszałek Sejmu śp. Jerzy Szmajdziński, posłowie Roman Brodniak, Marcin Zawiła i Michał Jaros.

 

 

25.11.2009r.
Rada Miejska w Zawidowie nadaje pośmiertnie godność Honorowego Obywatela Miasta Zawidów p. Stefanowi Hołubiczce.

 

2009r. 
Modernizacja boiska wielofunkcyjnego przy Zespole Szkół w Zawidowie. To pierwszy gruntowny remont od lat 70. XX wieku.

 

 

 

2010r. Józef Sontowski zostaje burmistrzem miasta na kolejną, trzecią kadencję.

 

 

Czerwiec 2010r. Historyczny awans drużyny seniorów Klubu Sportowego Piast Zawidów do IV ligi dolnośląskiej.

 

 

 

 

 

25.10.2010r.
Do grona honorowych obywateli miasta dołącza postać śp. Jadwigi Kozłowskiej.

 

11.02.2011r.
W miejscu dawnej sali sportowej wybudowanej w latach 70. za czasów Władysława Margasa powstaje nowa sala sportowa z edukacyjnym łącznikiem. Zespół Szkół w Zawidowie zyskuje nowoczesne warunki kształcenia dzieci i młodzieży. Sala otrzymuje imię Władysława i Marianny Margas.

 

 

 

 

15.05.2011r.
Modernizacja pomieszczeń zawidowskiego Ośrodka Kultury. To pierwsza tak gruntowna modernizacja instytucji kultury od lat 70-tych.

24.11.2011r.
Pośmiertnie godność Honorowego Obywatela Miasta otrzymują Marianna Margas i Władysław Margas.

 

 

1 marca 2012r.
Uchwałą Rady Miejskiej w Zawidowie godność Honorowego Obywatela  Zawidowa pośmiertnie otrzymuje pan Karol Gajer, dyrektor zawidowskiej Wełnianki w latach 1947-1952, 1960-1975.

 

6 kwietnia 2012r.
W wielki piątek, 6 kwietnia, w Szpitalu w Szklarskiej Porębie umiera wieloletni burmistrz Zawidowa, Józef Sontowski.

14 maja 2012r.

Premier Donald Tusk wyznacza osobę pełniącą funkcję burmistrza Zawidowa do czasu przedterminowych wyborów. Miastem do 24 lipca 2012 administruje Marcin Rogacki.

1lipca 2012r.
Wybory przedterminowe burmistrza Zawidowa. W walce wyborczej o sprawowanie dwuletniej kadencji w fotelu burmistrza uczestniczy sześciu kandydatów. W drugiej turze, która odbyła się 15 lipca, wygrywa Robert Łężny, dotychczasowy zastępca burmistrza Sontowskiego.

 

 

24 lipca 2012r.

Zaprzysiężenie Roberta Łężnego, nowego Burmistrza Zawidowa.

Robert Łężny odbiera z rąk Przewodniczącej Miejskiej Komisji Wyborczej, Marzeny Gnieckiej, zaświadczenie o wyborze na burmistrza Zawidowa.

 

 

27 września 2012r.
Do grona Honorowych Obywateli Miasta dołącza postać śp. Józefa Sontowskiego. Z inicjatywą nadania honorowego obywatelstwa zasłużonemu samorządowcowi wstąpili radni z Komisji Oświaty RM w Zawidowie. 

 

 

 

 

21 marca 2013r.
Godność Honorowego Obywatela Miasta otrzymuje Stanisław Żuk, mieszkaniec Zawidowa, wieloletni dyrektor Kopani Węgla Brunatnego w Bogatyni. Po 13 latach pracy na stanowisku Dyrektora bogatyńskiej Kopalni Węgla Brunatnego Stanisław Żuk otrzymał od rady nadzorczej PGE Górnictwo i Energetyka propozycję zostania wiceprezesem tego koncernu zatrudniającego ponad 22 tys. osób w kraju.

 

 

 

1 lipca 2013r.
W życie wchodzi nowa tzw. ustawa śmieciowa. Odpady komunalne przejmuje gmina, mieszkańcy płacą do budżetu tzw. podatek śmieciowy.

 

 

Październik 2013r.

Miasto eksperymentalnie wprowadza tzw. budżet obywatelski. Mieszańcy Zawidowa decydują na co wydać część pieniędzy z budżetu miasta. Zrealizowane pomysły mieszkańców: plac zabaw przy ul. Budowlanych i oświetlenie na nowo powstałych ulicach. 

 

 

Kwiecień 2014r.
Rozpoczęcie remontu drogi wojewódzkiej nr 355. Zarządcą drogi i głównym inwestorem jest Dolnośląska Służba Dróg i Kolei we Wrocławiu.

 

 

 

 

11 maja 2014r.
Zawidowski Zespół Ludowy ?Jarzębina" otrzymuje zaszczyty tytuł ? Zasłużeni dla kultury polskiej". Odznakę wręczył zespołowi Bogdan Zdrojewski, minister kultury i dziedzictwa narodowego. 

 

 

 

Czerwiec 2014r.
Odbudowa ulicy Strzeleckiej w Zawidowie. Inwestycja zakończy się pod koniec sierpnia i kosztować będzie ponad 300 tysięcy złotych.

 

 

 

 

Lipiec 2014r. Zakończenie odbudowy muru wzmaniającego skarpę przy ul. Jana Pawła II.

 

 

 

 

Lipiec 2014r.
Remont Przychodni Rejonowej w Zawidowie. Koszt kompleksowego remontu to ponad milion złotych. Inwestor - Starostwo Powiatowe w Zgorzelcu, WS SP ZOZ w Zgorzelcu i Gmina Zawidów.

 

 

 

18 listopada 2014r.
- Robert Łężny W II turze wygrywa wybory samorządowe. Zagłosowało na niego 76 proc. wyborców. Nowy-stary burmistrz Robert Łężny wprowadza także 10 radnych do rady miejskiej. Ślubowanie burmistrza i nowo wybranych radnych odbędzie się 1 grudnia 2014r.

 

 

 

 

Październik 2014r.
Zakończyła się przebudowa placu osiedlowego przy ulicach Broniewskiego, Skłodowskiej-Curie i Zgorzeleckiej. Prace budowlane trwały dwa miesiące. Inwestycję dofinansował Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich.

 

 

 

 

25. grudnia 2014r.
Z rodzinnym Grabnem koło Wojnicza żegna się na zawsze ks. prał. Stanisław Gawlik (82 l.), wieloletni proboszcz parafii zawidowskiej, pierwszy Honorowy Obywatel Zawidowa. W kapłaństwie przeżył 57 lat.

 

 

 

 

Lipiec 2015r.
Remont ulicy Wilczej w Zawidowie. Koszt jednej z największych inwestycji drogowej w mieście to ponad 1,8 mln złotych.

Remont ulicy Cmentarnej w Zawidowie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Herb Zawidowa

Dziedzictwem misjonarskich i magnackich wpływów poszczególnych włodarzy jest herb miasta, na którym widnieje postać Michała Archanioła, mur z blankami i tarcza z porożem jelenim (takim znakiem pieczętowała się dynastia Bibersteinów).

Poza Zawidowem na Górnych Łużycach nie ma żadnego innego miasta posiadającego w herbie godło tego magnackiego rodu.

 

 

 

 

 

Herb Miasta Zawidów 

Symbole Zawidowa

Fontanna z aniołem

Fontanna z aniołem zlokalizowana była w centralnym punkcie Rynku Miejskiego. Figurka aniołka wraz z fontanną zniknęły z placu ratuszowego w latach 70-tych XX wieku.





Wieża kościoła ewangelickiego

Wizytówką pięciotysięcznego Zawidowa jest szesnastowieczna wieża kościoła ewangelickiego. Najbardziej wyeksponowany punkt w panoramie miasta. Jeszcze po II wojnie światowej obok wieży wznosił się największy na Górnych Łużycach kościół pw. Najświętszej Marii Panny. Kościół wybudowano w 1380 roku i przez trzy stulecia rozbudowywano. W XVI wieku do świątyni dobudowano wieżę i wyposażono w trzy okazałe dzwony. Olbrzymią świątynię z 1200 miejscami siedzącymi wyburzono w latach 70. XX wieku.


Zakłady jedwabnicze

Przeszłość odziana w barwy przepychu i luksusu?
Największą wytwórnią tekstylną w Zawidowie były zakłady jedwabnicze firmy MŰLLERA+Co, w których poza jedwabiem i półjedwabiem produkowano także specjalne artykuły o nazwie ?Gloria? (jedwab z przędzą czesankową z wełny), które dobyły światową renomę. Eksportowano go do wszystkich krajów Europy oraz USA.
Fabrykant w czasach największego prosperity (1927r.) zatrudniał przy produkcji luksusowego jedwabiu 1000 osób.


Przejście graniczne, tu, gdzie Polska się zaczęła?

Rok 1945 roku zapoczątkował nowy rozdział w powojennych dziejach wielu miast, w tym miasta Seidenberg. Po przyłączeniu do Polski wschodnich terenów Łużyc zmiennie uległa nie tylko geopolityczna mapa Polski, ale i tożsamość niemieckich miast na zachodnich rubieżach Polski. Odtąd 700-letnia historia miasta Seidenberg stała się dziedzictwem kulturowym miasta Zawidów.

Pierwszymi Polakami na tym terenie byli osadnicy wojskowi i członkowie grup operacyjnych, to oni tworzyli pierwsze zręby państwowości polskiej. Wraz ze zmianą kolorystyki niemieckich słupów granicznych na barwy Rzeczpospolitej Polskiej ustanowiono przejście graniczne między Zawidowem a czechosłowackimi Habarticami. Przy ulicy Niepodległości przejście funkcjonowało do 1995 roku. Nową lokalizację ustanowiono przy ulicy Zgorzeleckiej. Przetrwało do 2007 roku. Wraz z wejściem Polski do strefy Schengen przejście graniczne dzielące Zawidów i Habartice na zawsze przestało istnieć.

euslugi baner

program pos banner ogolny 750x200

Organizacje, miasta i stowarzyszenia partnerskie

                      zgzz2   

Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!