Ul. Żymierskiego – widok od strony pl. Zwycięstwa, reprodukcja z widokówki z początków XX wieku.
Ul.Jana Pawła, widok od strony Pl. Zwycięstwa.
Park, otoczenie dawnej wilii Otto Mullera.
Rok 1945 roku zapoczątkował nowy rozdział w powojennych dziejach wielu miast, w tym miasta Seidenberg. Po przyłączeniu do Polski wschodnich terenów Łużyc zmiennie uległa nie tylko geopolityczna mapa Polski, ale i tożsamość niemieckich miast na zachodnich rubieżach Polski. Odtąd 700-letnia historia miasta Seidenberg stała się dziedzictwem kulturowym miasta Zawidów. Pierwszymi Polakami na tym terenie byli osadnicy wojskowi i członkowie grup operacyjnych, to oni tworzyli pierwsze zręby państwowości polskiej. Wraz ze zmianą kolorystyki niemieckich słupów granicznych na barwy Rzeczpospolitej Polskiej ustanowiono przejście graniczne między Zawidowem a czechosłowackimi Habarticami. Przy ulicy Niepodległości przejście funkcjonowało do 1995 roku
Największą wytwórnią tekstylną w Zawidowie były zakłady jedwabnicze firmy MŰLLERA+Co, w których poza jedwabiem i półjedwabiem produkowano także specjalne artykuły o nazwie „Gloria” (jedwab z przędzą czesankową z wełny), które dobyły światową renomę. Eksportowano go do wszystkich krajów Europy oraz USA.
Fabrykant w czasach największego prosperity (1927r.) zatrudniał przy produkcji luksusowego jedwabiu 1000 osób
Tereny rekreacyjne oraz gospoda przy Kocim Potoku na południe od miasta, repr. z widokówki.
Dokładnie 100 lat temu niewielkie miasteczko ożyło za sprawą klimatycznej restauracji u podnóża Góry Zamkowej.
Miejscowa „gospoda” serwowała to co najlepsze - regionalne przysmaki i rekreację. Mieszkańcy chętnie spacerowali alejkami w dolinie Kociego Potoku, urządzali rodzinne spotkania przy stawach lub romantyczne pikniki na łódkach. Potencjał tego miejsca zdawał się nie mieć granic…
Widok na ul. M.C. Skłodowskiej z ul. Szkolnej.
Willa jednego z największych fabrykantów w mieście, Otto Müllera. Ten luksusowy budynek zlokalizowany był przy ulicy Parkowej. Zburzony po II wojnie światowej. Fabrykant w czasach największego prosperity (1927r.) zatrudniał przy produkcji luksusowego jedwabiu 1000 osób.
Dawny Hotel Lindenhof, kiedyś kino „Olimpia”, ul. Zgorzelecka.
Zabudowa ul. Zgorzeleckiej nr 46 oraz ul. Mickiewicza od strony dawnej Łaźni Miejskiej.
W okresie międzywojennym urzędowali tu policjanci. W tym gmachu odbywały się również rozprawy sądowe. Budynek zlokalizowany na rogu Zgorzeleckiej i Wilczej.
Dom Kultury „Metalowiec”. Wybudowany z inicjatywy dyrekcji i Rady Robotniczej Fabryki Maszyn Budowlanych „ZREMB”. Całość prac adaptacyjnych wykonała załoga. Lata 70’.
Sztych Wzgórza Zamkowego. Tysiącletniego grodu od którego swój początek wzięło miasto Zawidów.
Widok na kościół ewaangelicki wybudowany w roku 1380. Wyburzono w latach 70 - tych XX wieku.